Clío, la musa de la historia, yera honrada nel Berlín del sieglu XVIII por una sociedá secreta qu’escribía y lleía testos apócrifos camentando que con ello teníen el poder d’alteriar el pasáu y d’orientar la humanidá pel bon camín. Asina, dende esta perspectiva, a partir de los suaños d’una escéntrica Clío, Casares retoma los motivos tradicionales del cuentu popular gallegu (pantasmes, fidalgos, santos, demonios, bruxería…) y con un estilu secu, d’eruditu local, pero enllén d’humor burllón y lirismu, trátalos como fechos históricos sacaos de cróniques y testos apócrifos que se citen como apoyu documental. Carlos Casares naciera en Xinzo de Limia en 1941 y morréu en Vigo nel 2002. Galleguista reconocíu, vinculáu al grupu históricu de la Editorial Galaxia de la que foi director, dirixó tamién la revista Grial y nos últimos años foi presidente del Consello de Cultura Gallega, alternando’l llabor de narrador y traductor col periodismu. La publicación d’esti conxuntu de relatos, amás de poner al algame de los asturianos una de les meyores obres del escritor gallegu, quier sirvir d’homenaxe póstumu a Carlos Casares, un home que dexó n’Asturies abondos amigos y munches alcordances, demostrando un cariñosu apoyu hacia’l procesu de recuperación de la llingua asturiana al ceder desinteresadamente los derechos de traducción al asturianu de «Xuguetes pa un tiempu prohibíu», la novela qu’Ediciones Trabe yá publicó en 1993.

Publicada en 1975, esta novela ye'l retratu amenu y llinial, d'aspectu autobiográficu, de la vida d'un rapaz gallegu, dende la infancia máxica nuna villa hasta la etapa universitaria y el compromisu na llucha antifranquista. El relatu de les vivencies nun internáu de cures onde'l protagonista estudiaba'l bachilleratu ye ún de los mayores llogros d'esta obra, qu'algamó'l premiu convocáu pola editorial Galaxia pa festexar los sos primeros venticinco años. Carlos Casares (Ourense, 1941) ye ún de los narradores más destacaos de les lletres gallegues contemporanies. Autor de varies noveles y llibros de cuentos, la crítica tiende a incluyilu na «Nova Narrativa», que renovó'l panorama lliterariu gallegu de los sesenta.